Odmiana imienia Cyrusuś przez przypadki

Cyrusuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Cyrusuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cyrususia

Celownik
(komu? czemu?):Cyrususiowi

Biernik
(kogo? co?):Cyrususia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Cyrususiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Cyrususiu

Wołacz
(hej!):Cyrususiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CyrusuśDziś dowiedziałam się, że ma na imię Cyrusuś.
Na drugie imię mam Cyrusuś.
Cyrusuś tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Cyrusuś.
Gdzie jest Cyrusuś?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CyrususiaTrzeba wymyślić jakąś bajkę dla Cyrususia.
Szukałem linków do strony Cyrususia.
Zaproszenia na urodziny Cyrususia są gotowe.
Szkoda że Cyrususia prawie że w ogóle nie ma.
Tato Cyrususia produkował abażury.

Celownik:
(komu? czemu?)
CyrususiowiDzięki Cyrususiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Tym razem nie damy Cyrususiowi dojść do głosu.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Cyrususiowi coś się stało.
Od początku próbujemy pomóc Cyrususiowi.
Powiedz wszystkim i Cyrususiowi, że nic mi nie jest.

Biernik:
(kogo? co?)
CyrususiaOszołomienie spadło teraz na Cyrususia i na moment odebrało mu wigor.
Podchodzi, całuje Cyrususia i idzie do wyjścia.
Cyrususia zaczęło to nieco irytować.
Spojrzał na Cyrususia z zaciekawieniem.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Cyrususia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CyrususiemKarolina miała się spotkać z Cyrususiem przed szkołą.
Oboje z Cyrususiem wybuchliśmy śmiechem.
Zginął w pojedynku z Cyrususiem.
Siedzieliśmy z Cyrususiem na kanapie.
Przez chwilę oboje z Cyrususiem patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CyrususiuMyślę o Cyrususiu.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Cyrususiu.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Cyrususiu.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Cyrususiu.
Ten wiersz jest o Cyrususiu.

Wołacz:
(hej!)
CyrususiuCyrususiu! Uważaj!
Cyrususiu! Wróć do mnie!
Dziękuję Cyrususiu za rozmowę!
Gdzie jesteś Cyrususiu!?
Dzień dobry Cyrususiu!