Odmiana imienia Cyntka przez przypadki

Cyntka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Cyntka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cyntki

Celownik
(komu? czemu?):Cyntce

Biernik
(kogo? co?):Cyntkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Cyntką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Cyntce

Wołacz
(hej!):Cyntko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CyntkaCo robi Cyntka?
Ma na imię Cyntka.
Autorem artykułu jest Cyntka.
Za chwilę wróci Cyntka z lasu.
Cyntka tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CyntkiW domu babci Cyntki od zawsze stał stary zegar.
Tata Cyntki sam opatrzył mi nogę.
Szukałem linków do strony Cyntki.
Postawa Cyntki była zupełnie inna.
Dziadek Cyntki w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
CyntceZostawiam Cyntce karteczkę i już mnie nie ma.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Cyntce coś się stało.
Ja na pewno przekaże swój procent Cyntce.
Dzięki Cyntce święta nabrały nowego wymiaru.
Ten nie pozostał dłużny Cyntce.

Biernik:
(kogo? co?)
CyntkęO jego personalia miałam spytać Cyntkę prywatnie.
Chwyciła Cyntkę za rękaw płaszcza.
Widzę Cyntkę.
Na Cyntkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Podchodzi, całuje Cyntkę i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CyntkąJa z Cyntką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Cyntką.
Wieczorem z Cyntką znowu idziemy na spacer.
Ja z Cyntką chcemy się przebrać za wampiry.
Oboje z Cyntką wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CyntceMyślę o Cyntce.
Dyskutuję o Cyntce.
Myślał o Cyntce i o swoim życiu.
Przynajmniej tak myślał tata o Cyntce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Cyntce.

Wołacz:
(hej!)
CyntkoCyntko! Gdzie jesteś?
Hej Cyntko!
Witaj Cyntko!
Dobry wieczór Cyntko!
Dobranoc Cyntko!