Odmiana imienia Colin przez przypadki

Colin imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Colin

Dopełniacz
(kogo? czego?):Colina

Celownik
(komu? czemu?):Colinowi

Biernik
(kogo? co?):Colina

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Colinem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Colinie

Wołacz
(hej!):Colinie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ColinColin wraca do domu.
Dopiero do mnie dotarło, że Colin już tu jest.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Colin.
Moje drugie imię to właśnie Colin.
Colin tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ColinaSpecjalnością Colina jest jazda na koniu.
Nie lubię Colina.
Rodzina Colina zginęła w wypadku samochodowym.
Muszę pochwalić pomysł Colina.
Rozalia podeszła do Colina.

Celownik:
(komu? czemu?)
ColinowiCoś muszę Colinowi powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiedziałam Colinowi o przykrości która mnie spotkała.
Oczywiście każdy przyzna rację Colinowi.
Słoik z kawą wyleciał Colinowi z rąk.
Musiałam się zwierzyć Colinowi.

Biernik:
(kogo? co?)
ColinaDoprowadził tym Colina do stanu bliskiego apopleksji.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Colina.
Nieśmiało gładzi Colina po włosach.
Przed sesją zapytałam Colina co lubi.
Spojrzałam na Colina w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ColinemByliśmy z Colinem na jarmarku.
Pracuję z Colinem.
Ja z Colinem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Colinem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Sprzątam pokój razem z Colinem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ColinieJest to prawdziwe kompendium wiedzy o Colinie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Colinie.
Zapraszam na film dokumentalny o Colinie.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Colinie.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Colinie.

Wołacz:
(hej!)
ColinieColinie! Wróć do mnie!
Colinie! Uważaj!
Dobry wieczór Colinie!
Dobranoc Colinie!
Dziękuję Colinie za rozmowę!