Odmiana imienia Cieszymir przez przypadki

Cieszymir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Cieszymir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cieszymira

Celownik
(komu? czemu?):Cieszymirowi

Biernik
(kogo? co?):Cieszymira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Cieszymirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Cieszymirze

Wołacz
(hej!):Cieszymirze!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Cieszymirowie, Cieszymirzy, Cieszymiry

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cieszymirów

Celownik
(komu? czemu?):Cieszymirom

Biernik
(kogo? co?):Cieszymirów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Cieszymirami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Cieszymirach

Wołacz
(hej!):Cieszymirowie, Cieszymirzy, Cieszymiry!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CieszymirPierwszą osobą którą zobaczyłem była Cieszymir.
Dziś Cieszymir ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ja i Cieszymir nie wiedziałyśmy, co robić.
Dobrze, że Cieszymir grzecznie śpi.
Autorem artykułu jest Cieszymir.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CieszymiraPóźny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Cieszymira.
Postanowiłam zadzwonić do Cieszymira i chłopaków.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Cieszymira słychać.
Przed domem Cieszymira zauważyłem wózek z dzieckiem.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Cieszymira.

Celownik:
(komu? czemu?)
CieszymirowiNie wiem, co powiedzieć Cieszymirowi.
Słoik z kawą wyleciał Cieszymirowi z rąk.
Przyglądam się Cieszymirowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Cieszymirowi.
Mama przyznała rację Cieszymirowi.

Biernik:
(kogo? co?)
CieszymiraSpojrzała na Cieszymira jeszcze raz.
Czekałam na Cieszymira w kawiarni.
W końcu obudzili Cieszymira, żeby ich ratował.
Patrzył na Cieszymira wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Widziałem dzisiaj Cieszymira z mojej klasy.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CieszymiremSiedzieliśmy z Cieszymirem na ławce w parku.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Cieszymirem na krytym basenie.
Wczoraj wracamy z Cieszymirem od lekarza.
Obie z Cieszymirem postawiłyśmy na zmiany.
Wymyśliłam z Cieszymirem nową zabawę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CieszymirzeW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Cieszymirze.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Cieszymirze.
Myślałam cały czas tylko o Cieszymirze.
Mamrotał coś o Cieszymirze, gdy podtrzymywał się ściany.
Dobrze, że wspomniałeś o Cieszymirze.

Wołacz:
(hej!)
CieszymirzeWitaj Cieszymirze!
Dziękuję Cieszymirze za rozmowę!
Dobranoc Cieszymirze!
Gdzie jesteś Cieszymirze!?
Cieszymirze! Uważaj!