Odmiana imienia Ciecirusia przez przypadki

Ciecirusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ciecirusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ciecirusi

Celownik
(komu? czemu?):Ciecirusi

Biernik
(kogo? co?):Ciecirusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ciecirusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ciecirusi

Wołacz
(hej!):Ciecirusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CiecirusiaJak już wiecie mam na imię Ciecirusia.
Dziś Ciecirusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Gdzie jest Ciecirusia?
Dla mnie było już jasne, ze Ciecirusia umiera.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Ciecirusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CiecirusiDla Ciecirusi ten pies jest naprawdę bezcenny.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Ciecirusi.
Postanowiłam zadzwonić do Ciecirusi.
Pożyczę od Ciecirusi samochód i możemy jechać.
Przyglądałam się dłoniom Ciecirusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
CiecirusiCiecirusi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Chciałam szybko pochwalić się Ciecirusi.
Tego Ciecirusi było już za wiele.
Nie wiem, co powiedzieć Ciecirusi.
Ciecirusi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
CiecirusięSpojrzałam na Ciecirusię w wymownym geście.
Przeprosiłam Ciecirusię i poszłam dalej.
Spojrzał na Ciecirusię z zaciekawieniem.
Ciecirusię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Doprowadził tym Ciecirusię do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CiecirusiąSprzątam pokój razem z Ciecirusią.
Razem z Ciecirusią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Siedzieliśmy z Ciecirusią na kanapie.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Ciecirusią.
Byliśmy z Ciecirusią na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CiecirusiTen wiersz jest o Ciecirusi.
Mowa oczywiście o Ciecirusi.
Powoli spełniam swoje marzenia o Ciecirusi.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Ciecirusi.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Ciecirusi.

Wołacz:
(hej!)
CiecirusiuDobry wieczór Ciecirusiu!
Ciecirusiu! Wróć do mnie!
Ciecirusiu! Uważaj!
Ciecirusiu! Gdzie jesteś?
Hej Ciecirusiu!