Odmiana imienia Ciecirunia przez przypadki

Ciecirunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ciecirunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cieciruni

Celownik
(komu? czemu?):Cieciruni

Biernik
(kogo? co?):Ciecirunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ciecirunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Cieciruni

Wołacz
(hej!):Cieciruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CieciruniaCiecirunia chce pójść ze mną na spacer.
Dobrze, że Ciecirunia grzecznie śpi.
Mam na imię Ciecirunia.
Ciecirunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Jeśli jednak przegrasz, Ciecirunia zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CieciruniZobaczyłam uśmiechniętą twarz Cieciruni.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Cieciruni.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Cieciruni.
Najbardziej polubiłam ojca Cieciruni.
Przed domem Cieciruni zauważyłem wózek z dzieckiem.

Celownik:
(komu? czemu?)
CieciruniCieciruni przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zaproponowałem Cieciruni dwa tematy.
Cieciruni włosy stanęły dęba na głowie.
Opowiadam Cieciruni o swoich zainteresowaniach.
Cieciruni oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
CiecirunięSpoglądam na Ciecirunię.
Podchodzi, całuje Ciecirunię i idzie do wyjścia.
Przyniesiona przez Ciecirunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Przed wejściem spotkaliśmy Ciecirunię.
Popatrzyłam na Ciecirunię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CieciruniąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Ciecirunią.
Oboje z Ciecirunią wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Ciecirunią zrobiłyśmy obiad.
Razem z Ciecirunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Powinnam jednak pojechać z Ciecirunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CieciruniPrzygotowuje książkę o Cieciruni.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Cieciruni.
Wspominam o Cieciruni.
Kto dziś pamięta o Cieciruni.
Mowa oczywiście o Cieciruni.

Wołacz:
(hej!)
CieciruniuCieciruniu! Uważaj!
Hej Cieciruniu!
Witaj Cieciruniu!
Cześć Cieciruniu!
Cieciruniu! Wróć do mnie!