Odmiana imienia Ciborek przez przypadki

Ciborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Ciborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Ciborka

Celownik
(komu? czemu?):Ciborkowi

Biernik
(kogo? co?):Ciborka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ciborkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ciborku

Wołacz
(hej!):Ciborku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CiborekDziś Ciborek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ciborek chce pójść ze mną na spacer.
Moje drugie imię to właśnie Ciborek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Ciborek.
Ciborek nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CiborkaPrzez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Ciborka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Ciborka.
Muszę pochwalić pomysł Ciborka.
Nie ma Ciborka.
Tata Ciborka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
CiborkowiZerwał jabłko i podał je Ciborkowi.
Nie wiem, co powiedzieć Ciborkowi.
Zaproponowałem Ciborkowi dwa tematy.
Dzięki Ciborkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Proszę Ciborkowi nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
CiborkaSpojrzałem znacząco na Ciborka.
Patrzę na Ciborka i nic nie rozumiem.
Obserwuję Ciborka bardzo uważnie.
Widziałem dzisiaj Ciborka z mojej klasy.
Sierżant wpatrywał się w Ciborka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CiborkiemŚpiewam z Ciborkiem.
Kasia z Ciborkiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Jadę na wycieczkę razem z Ciborkiem.
Wymyśliłam z Ciborkiem nową zabawę.
Refleksyjnie po spotkaniu z Ciborkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CiborkuWtedy chciałam się czegoś dowiedzieć o nim i o Ciborku.
Dobrze, że wspomniałeś o Ciborku.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Ciborku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Ciborku.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Ciborku.

Wołacz:
(hej!)
CiborkuWitaj Ciborku!
Dobry wieczór Ciborku!
Hej Ciborku!
Dzień dobry Ciborku!
Dobranoc Ciborku!