Odmiana imienia Chwalimir przez przypadki

Chwalimir imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Chwalimir

Dopełniacz
(kogo? czego?):Chwalimira

Celownik
(komu? czemu?):Chwalimirowi

Biernik
(kogo? co?):Chwalimira

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Chwalimirem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Chwalimirze

Wołacz
(hej!):Chwalimirze!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Chwalimirowie, Chwalimirzy, Chwalimiry

Dopełniacz
(kogo? czego?):Chwalimirów

Celownik
(komu? czemu?):Chwalimirom

Biernik
(kogo? co?):Chwalimirów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Chwalimirami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Chwalimirach

Wołacz
(hej!):Chwalimirowie, Chwalimirzy, Chwalimiry!

Przykłady odmiany imienia Chwalimir” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Chwalimir

Dobrze, że Chwalimir grzecznie śpi.
Chwalimir tego nie widzi.
Dopiero do mnie dotarło, że Chwalimir już tu jest.
Mam na imię Chwalimir.
Autorem niniejszego tekstu jest Chwalimir.

Dopełniacz (kogo? czego?): Chwalimira

Muszę pochwalić pomysł Chwalimira.
Przyglądałam się dłoniom Chwalimira.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Chwalimira.
Przedwczoraj były urodziny Chwalimira.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Chwalimira.

Celownik (komu? czemu?): Chwalimirowi

Dzięki Chwalimirowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Coś muszę Chwalimirowi powiedzieć, stoi i czeka.
Opowiedziałam Chwalimirowi o przykrości która mnie spotkała.
Chwalimirowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Chwalimirowi oczy błyszczą.

Biernik (kogo? co?): Chwalimira

Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Chwalimira.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Chwalimira bardzo przyjaźnie.
Kacper patrzył na Chwalimira ze zdumieniem.
Pożegnali w końcu Chwalimira i wyszli razem.
Podchodzi, całuje Chwalimira i idzie do wyjścia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Chwalimirem

Przez chwilę oboje z Chwalimirem patrzyli na siebie.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Chwalimirem.
Dorota spotkała się z Chwalimirem.
Razem z Chwalimirem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Oboje z Chwalimirem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Chwalimirze

Naszą piosenkę pisali z myślą o Chwalimirze.
Na koniec parę słów o Chwalimirze.
Kiedyś chciałam napisać o Chwalimirze.
Mamrotał coś o Chwalimirze, gdy podtrzymywał się ściany.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Chwalimirze.

Wołacz (hej!): Chwalimirze

Gdzie jesteś Chwalimirze!?
Chwalimirze! Uważaj!
Dziękuję Chwalimirze za rozmowę!
Chwalimirze! Wróć do mnie!
Chwalimirze! Gdzie jesteś?