Odmiana imienia Cezarynusia przez przypadki

Cezarynusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Cezarynusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cezarynusi

Celownik
(komu? czemu?):Cezarynusi

Biernik
(kogo? co?):Cezarynusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Cezarynusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Cezarynusi

Wołacz
(hej!):Cezarynusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CezarynusiaCezarynusia wraca do domu.
Dziś Cezarynusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem artykułu jest Cezarynusia.
Dla mnie było już jasne, ze Cezarynusia umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Cezarynusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CezarynusiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Cezarynusi słychać.
Specjalnością Cezarynusi jest jazda na koniu.
Postanowiłam zadzwonić do Cezarynusi i chłopaków.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Cezarynusi.
Dla Cezarynusi ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
CezarynusiSłoik z kawą wyleciał Cezarynusi z rąk.
Oczywiście każdy przyzna rację Cezarynusi.
Tym razem nie damy Cezarynusi dojść do głosu.
Od początku próbujemy pomóc Cezarynusi.
Chciałam szybko pochwalić się Cezarynusi.

Biernik:
(kogo? co?)
CezarynusięSpojrzałam na Cezarynusię.
Doprowadził tym Cezarynusię do stanu bliskiego apopleksji.
Lubię Cezarynusię.
Na Cezarynusię spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzała na Cezarynusię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CezarynusiąSprzątam pokój z Cezarynusią.
Byliśmy z Cezarynusią na jarmarku.
Idę na spacer z Cezarynusią.
Ja z Cezarynusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Siedzieliśmy z Cezarynusią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CezarynusiKiedyś tam chciałam napisać o Cezarynusi.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Cezarynusi.
Dyskutuję o Cezarynusi.
Na koniec parę słów o Cezarynusi.
Mowa oczywiście o Cezarynusi.

Wołacz:
(hej!)
CezarynusiuHej Cezarynusiu!
Gdzie jesteś Cezarynusiu!?
Cezarynusiu! Gdzie jesteś?
Cześć Cezarynusiu!
Dobry wieczór Cezarynusiu!