Odmiana imienia Cezarka przez przypadki

Cezarka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Cezarka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Cezarki

Celownik
(komu? czemu?):Cezarce

Biernik
(kogo? co?):Cezarkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Cezarką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Cezarce

Wołacz
(hej!):Cezarko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CezarkaCezarka tego nie widzi.
Mam na imię Cezarka.
Ja i Cezarka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jeśli jednak przegrasz, Cezarka zostaje z nami.
Cezarka nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CezarkiZostało sto dni do narodzin Cezarki.
Postawa Cezarki była zupełnie inna.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Cezarki.
Tata Cezarki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Przedwczoraj były urodziny Cezarki.

Celownik:
(komu? czemu?)
CezarceZaproponowałem Cezarce dwa tematy.
Kupiłem Cezarce magnes na lodówkę.
Cezarce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Mam nadzieję, że Cezarce również się podoba.
Zszedłem z drogi Cezarce i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
CezarkęSierżant wpatrywał się w Cezarkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spotkałam Cezarkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Lubię Cezarkę.
Popatrzyłam na Cezarkę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Obserwuję Cezarkę bardzo uważnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CezarkąRefleksyjnie po spotkaniu z Cezarką.
Tym razem korespondowałam z Cezarką.
Idę na spacer z Cezarką.
Powinnam jednak pojechać z Cezarką.
Jadę na wycieczkę razem z Cezarką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CezarceRozmawiam o Cezarce.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Cezarce.
Zapraszam na film dokumentalny o Cezarce.
Mamrotał coś o Cezarce, gdy podtrzymywał się ściany.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Cezarce.

Wołacz:
(hej!)
CezarkoDzień dobry Cezarko!
Gdzie jesteś Cezarko!?
Hej Cezarko!
Dobry wieczór Cezarko!
Cezarko! Wróć do mnie!