Odmiana imienia Celka przez przypadki

Celka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Celka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Celki

Celownik
(komu? czemu?):Celce

Biernik
(kogo? co?):Celkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Celką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Celce

Wołacz
(hej!):Celko!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Celki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Celek

Celownik
(komu? czemu?):Celkom

Biernik
(kogo? co?):Celki

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Celkami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Celkach

Wołacz
(hej!):Celki!

Przykłady deklinacji imienia Celka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Celka

Za chwilę wróci Celka z lasu.
Celka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Celka?
Jak już wiecie mam na imię Celka.
Co robi Celka?

Dopełniacz (kogo? czego?): Celki

Dziadek Celki w tym czasie miał chorą rękę.
Nie ma Celki.
Jadę do Celki.
W domu babci Celki od zawsze stał stary zegar.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Celki.

Celownik (komu? czemu?): Celce

Ja na pewno przekaże swój procent Celce.
Dzięki Celce święta nabrały nowego wymiaru.
Oddaję Celce list.
Ten nie pozostał dłużny Celce.
Celce przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik (kogo? co?): Celkę

Lubię Celkę.
O jego personalia miałam spytać Celkę prywatnie.
Celkę zaświerzbiały ręce.
Kacper patrzył na Celkę ze zdumieniem.
Na Celkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik (z kim? z czym?): Celką

Idę na spacer z Celką.
Ja z Celką zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Zobacz wywiad z Celką oraz innymi uczestnikami finału.
Dorota spotkała się z Celką.
Ja z Celką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Celce

I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Celce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Celce.
Kto dziś pamięta o Celce.
Na pewno słyszałyście o Celce.
Wszyscy dyskutują o Celce.

Wołacz (hej!): Celko

Dobranoc Celko!
Witaj Celko!
Celko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Celko!?
Dzień dobry Celko!