Odmiana imienia Celinusia przez przypadki

Celinusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Celinusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Celinusi

Celownik
(komu? czemu?):Celinusi

Biernik
(kogo? co?):Celinusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Celinusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Celinusi

Wołacz
(hej!):Celinusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CelinusiaW domu Celinusia często urządza rodzicom pokazy mody.
Ja i Celinusia nie wiedziałyśmy, co robić.
Celinusia nie umie grać na gitarze.
Dobrze, że Celinusia grzecznie śpi.
Celinusia tego nie widzi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CelinusiZbieramy na nowy wózek dla Celinusi.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Celinusi.
Muszę pochwalić pomysł Celinusi.
Celinusi siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Postawa Celinusi była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
CelinusiSłoik z kawą wyleciał Celinusi z rąk.
Zaproponowałem Celinusi dwa tematy.
Opowiedziałam Celinusi o przykrości która mnie spotkała.
Celinusi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Zerwał jabłko i podał je Celinusi.

Biernik:
(kogo? co?)
CelinusięKacper patrzył na Celinusię ze zdumieniem.
Nieśmiało gładzi Celinusię po włosach.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Celinusię.
Spojrzał na Celinusię i uśmiechnął się.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Celinusię bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CelinusiąDorota spotkała się z Celinusią.
Ja z Celinusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
A sytuacja z Celinusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Rozmawiam z Celinusią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Celinusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CelinusiTeraz chcę napisać parę słów o Celinusi.
Myślałam cały czas tylko o Celinusi.
No a teraz trochę więcej o Celinusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Celinusi.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Celinusi.

Wołacz:
(hej!)
CelinusiuDzień dobry Celinusiu!
Celinusiu! Uważaj!
Hej Celinusiu!
Dobry wieczór Celinusiu!
Dziękuję Celinusiu za rozmowę!