Odmiana imienia Celinunia przez przypadki

Celinunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Celinunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Celinuni

Celownik
(komu? czemu?):Celinuni

Biernik
(kogo? co?):Celinunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Celinunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Celinuni

Wołacz
(hej!):Celinuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CelinuniaPierwszą osobą którą zobaczyłem była Celinunia.
Gdzie jest Celinunia?
Celinunia tego nie widzi.
Ma na imię Celinunia.
Celinunia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CelinuniPóki co dodaję zdjęcia Celinuni z wakacji.
Rodzina Celinuni wyprowadziła się.
Szukałem linków do strony Celinuni.
Tata Celinuni sam opatrzył mi nogę.
Muszę pochwalić pomysł Celinuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
CelinuniOd początku próbujemy pomóc Celinuni.
Słoik z kawą wyleciał Celinuni z rąk.
Zaproponowałem Celinuni dwa tematy.
Musiałam się zwierzyć Celinuni.
Celinuni udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik:
(kogo? co?)
CelinunięSpojrzał na Celinunię z zaciekawieniem.
Patrzył na Celinunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzała na Celinunię jeszcze raz.
Oszołomienie spadło teraz na Celinunię i na moment odebrało mu wigor.
Widzę Celinunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CelinuniąSiedzieliśmy z Celinunią na kanapie.
Obie z Celinunią postawiłyśmy na zmiany.
Siedzieliśmy z Celinunią na ławce w parku.
Karolina miała się spotkać z Celinunią przed szkołą.
Wieczorem z Celinunią znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CelinuniWarto także pomyśleć chwilę o Celinuni.
Zapraszam na film dokumentalny o Celinuni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Celinuni.
Rozmawiam o Celinuni.
Kilka słów od autora materiału o Celinuni.

Wołacz:
(hej!)
CelinuniuCelinuniu! Wróć do mnie!
Dziękuję Celinuniu za rozmowę!
Cześć Celinuniu!
Gdzie jesteś Celinuniu!?
Witaj Celinuniu!