Odmiana imienia Celeryna przez przypadki

Celeryna imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Celeryna

Dopełniacz
(kogo? czego?):Celeryny

Celownik
(komu? czemu?):Celerynie

Biernik
(kogo? co?):Celerynę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Celeryną

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Celerynie

Wołacz
(hej!):Celeryno!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CelerynaDziś Celeryna ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Celeryna grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Celeryna.
Celeryna chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Celeryna.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CelerynyRodzina Celeryny wyprowadziła się.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Celeryny słychać.
Zbieramy na nowy wózek dla Celeryny.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Celeryny.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Celeryny.

Celownik:
(komu? czemu?)
CelerynieProszę Celerynie nie dokuczać!
Celerynie wpadły w ucho słowa piosenki.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Celerynie.
Celerynie udało się usłyszeć tylko parę słów.
Przyglądam się Celerynie.

Biernik:
(kogo? co?)
CelerynęLubię Celerynę.
Podchodzi, całuje Celerynę i idzie do wyjścia.
Patrzył na Celerynę z pełnym zgrozy podziwem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Celerynę.
Spojrzał na Celerynę i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CelerynąIdę na spacer z Celeryną.
Oboje z Celeryną wybuchliśmy śmiechem.
Oboje z Celeryną kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Pracuję z Celeryną.
Rozmawiam z Celeryną.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CelerynieChciałbym być teraz przy Celerynie.
Kiedyś tam chciałam napisać o Celerynie.
Kilka słów od autora materiału o Celerynie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Celerynie.
A o Celerynie to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
CelerynoWitaj Celeryno!
Dobranoc Celeryno!
Gdzie jesteś Celeryno!?
Dziękuję Celeryno za rozmowę!
Celeryno! Uważaj!