Odmiana imienia Carlo przez przypadki

Carlo imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Carlo

Dopełniacz
(kogo? czego?):Carla

Celownik
(komu? czemu?):Carlowi

Biernik
(kogo? co?):Carla

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Carlem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Carlu

Wołacz
(hej!):Carlo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Carlowie, Carle

Dopełniacz
(kogo? czego?):Carlów

Celownik
(komu? czemu?):Carlom

Biernik
(kogo? co?):Carlów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Carlami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Carlach

Wołacz
(hej!):Carlowie, Carle!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CarloJutro Carlo wyjdzie ze szpitala.
Za chwilę wróci Carlo z lasu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Carlo.
Carlo tego nie widzi.
Ma na imię Carlo.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CarlaByłam z nimi dziś na imieninach u cioci Carla.
Rodzina Carla wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Rozalia podeszła do Carla.
Jadę do Carla.
Carla siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
CarlowiOddaję Carlowi list.
Opowiadam Carlowi o swoich zainteresowaniach.
Powiedz wszystkim i Carlowi, że nic mi nie jest.
Musiałam się zwierzyć Carlowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Carlowi.

Biernik:
(kogo? co?)
CarlaPodchodzi, całuje Carla i idzie do wyjścia.
Przed sesją zapytałam Carla co lubi.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Carla.
Spojrzałam na Carla.
Widzę Carla.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CarlemOboje z Carlem wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Carlem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Pracuję z Carlem.
Sprzątam pokój z Carlem.
Wieczorem z Carlem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CarluWspominam o Carlu.
Wczoraj wspomniałam o Carlu z moim tatą.
Pamiętajmy o Carlu i jej rodzinie.
Mówimy tu oczywiście o Carlu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Carlu.

Wołacz:
(hej!)
CarloDzień dobry Carlo!
Carlo! Uważaj!
Carlo! Gdzie jesteś?
Carlo! Wróć do mnie!
Dziękuję Carlo za rozmowę!