Odmiana imienia Carlo przez przypadki

Carlo imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Carlo

Dopełniacz
(kogo? czego?):Carla

Celownik
(komu? czemu?):Carlowi

Biernik
(kogo? co?):Carla

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Carlem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Carlu

Wołacz
(hej!):Carlo!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Carlowie, Carle

Dopełniacz
(kogo? czego?):Carlów

Celownik
(komu? czemu?):Carlom

Biernik
(kogo? co?):Carlów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Carlami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Carlach

Wołacz
(hej!):Carlowie, Carle!

Przykłady deklinacji imienia Carlo” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Carlo

Jutro Carlo wyjdzie ze szpitala.
Za chwilę wróci Carlo z lasu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Carlo.
Carlo tego nie widzi.
Ma na imię Carlo.

Dopełniacz (kogo? czego?): Carla

Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Carla.
Rodzina Carla wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Rozalia podeszła do Carla.
Jadę do Carla.
Carla siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik (komu? czemu?): Carlowi

Oddaję Carlowi list.
Opowiadam Carlowi o swoich zainteresowaniach.
Powiedz wszystkim i Carlowi, że nic mi nie jest.
Musiałam się zwierzyć Carlowi.
Ja na pewno przekaże swój procent Carlowi.

Biernik (kogo? co?): Carla

Podchodzi, całuje Carla i idzie do wyjścia.
Przed sesją zapytałam Carla co lubi.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Carla.
Spojrzałam na Carla.
Widzę Carla.

Narzędnik (z kim? z czym?): Carlem

Oboje z Carlem wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Carlem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Pracuję z Carlem.
Sprzątam pokój z Carlem.
Wieczorem z Carlem znowu idziemy na spacer.

Miejscownik (o kim? o czym?): Carlu

Wspominam o Carlu.
Wczoraj wspomniałam o Carlu z moim tatą.
Pamiętajmy o Carlu i jej rodzinie.
Mówimy tu oczywiście o Carlu.
Powoli spełniam swoje marzenia o Carlu.

Wołacz (hej!): Carlo

Dzień dobry Carlo!
Carlo! Uważaj!
Carlo! Gdzie jesteś?
Carlo! Wróć do mnie!
Dziękuję Carlo za rozmowę!