Odmiana imienia Camillusia przez przypadki

Camillusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Camillusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Camillusi

Celownik
(komu? czemu?):Camillusi

Biernik
(kogo? co?):Camillusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Camillusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Camillusi

Wołacz
(hej!):Camillusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CamillusiaCamillusia chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Camillusia?
Autorem niniejszego tekstu jest Camillusia.
Jeśli jednak przegrasz, Camillusia zostaje z nami.
Mam na imię Camillusia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CamillusiKrótki filmik przedstawiający braciszka Camillusi.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Camillusi.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Camillusi.
Przez cały dzień czułam wzrok Camillusi na sobie.
Na korytarzu blisko pokoju Camillusi stało kilka osób.

Celownik:
(komu? czemu?)
CamillusiPowiedz wszystkim i Camillusi, że nic mi nie jest.
Tego Camillusi było już za wiele.
Ja na pewno przekaże swój procent Camillusi.
Musiałam się zwierzyć Camillusi.
Zszedłem z drogi Camillusi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
CamillusięLubię Camillusię.
Spojrzałam na Camillusię w wymownym geście.
Widzę Camillusię.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Camillusię.
Camillusię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CamillusiąIdę na spacer z Camillusią.
Sprzątam pokój razem z Camillusią.
Wieczorem z Camillusią znowu idziemy na spacer.
Przez chwilę oboje z Camillusią patrzyli na siebie.
Zginął w pojedynku z Camillusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CamillusiPrzez chwilę pomyślałam o Camillusi.
Związana jest z nią legenda o Camillusi.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Camillusi.
Myślę o Camillusi.
Myślał o Camillusi i o swoim życiu.

Wołacz:
(hej!)
CamillusiuGdzie jesteś Camillusiu!?
Hej Camillusiu!
Dobry wieczór Camillusiu!
Dziękuję Camillusiu za rozmowę!
Camillusiu! Wróć do mnie!