Odmiana imienia Camillunia przez przypadki

Camillunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Camillunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Camilluni

Celownik
(komu? czemu?):Camilluni

Biernik
(kogo? co?):Camillunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Camillunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Camilluni

Wołacz
(hej!):Camilluniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
CamilluniaCamillunia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Jutro Camillunia wyjdzie ze szpitala.
Mam na imię Camillunia.
Dla mnie było już jasne, ze Camillunia umiera.
Dobrze, że Camillunia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
CamilluniPrzedwczoraj były urodziny Camilluni.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Camilluni.
W sobotę są urodziny Camilluni.
W domu babci Camilluni od zawsze stał stary zegar.
Muszę pochwalić pomysł Camilluni.

Celownik:
(komu? czemu?)
CamilluniZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Camilluni.
Powiedz wszystkim i Camilluni, że nic mi nie jest.
Daję Camilluni, to co najlepsze we mnie.
Ten nie pozostał dłużny Camilluni.
Dzięki Camilluni mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
CamillunięOdprowadziłam Camillunię do wyjścia.
Camillunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Przeprosiłam Camillunię i poszłam dalej.
Spojrzał na Camillunię i uśmiechnął się.
Sierżant wpatrywał się w Camillunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
CamilluniąJadę z Camillunią na dyskotekę.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Camillunią.
Razem z Camillunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Rozmawiam z Camillunią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Camillunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
CamilluniDobrze, że wspomniałeś o Camilluni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Camilluni.
Ten wiersz jest o Camilluni.
Przez chwilę pomyślałam o Camilluni.
Kiedyś chciałam napisać o Camilluni.

Wołacz:
(hej!)
CamilluniuHej Camilluniu!
Dobry wieczór Camilluniu!
Dobranoc Camilluniu!
Dzień dobry Camilluniu!
Gdzie jesteś Camilluniu!?