Odmiana imienia Bytomirek przez przypadki

Bytomirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bytomirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bytomirka

Celownik
(komu? czemu?):Bytomirkowi

Biernik
(kogo? co?):Bytomirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bytomirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bytomirku

Wołacz
(hej!):Bytomirku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BytomirekBytomirek chce pójść ze mną na spacer.
Bytomirek nie umie grać na gitarze.
Moje drugie imię to właśnie Bytomirek.
Dziś Bytomirek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Dobrze, że Bytomirek grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BytomirkaZbieramy na nowy wózek dla Bytomirka.
Przed sobą ujrzałam rękę Bytomirka.
Rodzina Bytomirka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Postanowiłam zadzwonić do Bytomirka.
Tata Bytomirka poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
BytomirkowiDzięki Bytomirkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Tego Bytomirkowi było już za wiele.
Powiedz wszystkim i Bytomirkowi, że nic mi nie jest.
Oddaję Bytomirkowi list.
Dzięki Bytomirkowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
BytomirkaO jego personalia miałam spytać Bytomirka prywatnie.
Widzę Bytomirka.
W Bytomirka nagle coś wstąpiło.
Patrzy na Bytomirka wyczekująco.
Lubię Bytomirka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BytomirkiemJa z Bytomirkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Wieczorem z Bytomirkiem znowu idziemy na spacer.
Weekend spędzony z Bytomirkiem był przesympatyczny.
Obie z Bytomirkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Idę na spacer z Bytomirkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BytomirkuMarzę o Bytomirku.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Bytomirku.
Powiedz mi, co myślisz o Bytomirku.
To jest pieśń o Bytomirku.
Myślałam cały czas tylko o Bytomirku.

Wołacz:
(hej!)
BytomirkuDzień dobry Bytomirku!
Witaj Bytomirku!
Dziękuję Bytomirku za rozmowę!
Bytomirku! Gdzie jesteś?
Bytomirku! Uważaj!