Odmiana imienia Budok przez przypadki

Budok imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Budok

Dopełniacz
(kogo? czego?):Budoka

Celownik
(komu? czemu?):Budokowi

Biernik
(kogo? co?):Budoka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Budokiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Budoku

Wołacz
(hej!):Budoku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BudokBudok tego nie widzi.
Moje drugie imię to właśnie Budok.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Budok.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Budok.
Autorem niniejszego tekstu jest Budok.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BudokaW domu babci Budoka od zawsze stał stary zegar.
Muszę pochwalić pomysł Budoka.
Od razu zobaczyła ich mama Budoka.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Budoka.
Zbieramy na nowy wózek dla Budoka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BudokowiTego Budokowi było już za wiele.
Budokowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Mama przyznała rację Budokowi.
Co tej Budokowi po głowie chodzi?
Dzięki Budokowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
BudokaŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Budoka bardzo przyjaźnie.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Budoka.
Spojrzałam na Budoka jak dopisuje kolejne literki.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Budoka.
Spojrzał na Budoka z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BudokiemW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Budokiem.
Przez chwilę oboje z Budokiem patrzyli na siebie.
Siedzieliśmy z Budokiem przy basenie.
Pracuję z Budokiem.
Siedzieliśmy z Budokiem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BudokuBardzo fajny blog o Budoku.
Dziś napiszę o Budoku.
Kiedyś chciałam napisać o Budoku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Budoku.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Budoku.

Wołacz:
(hej!)
BudokuCześć Budoku!
Dzień dobry Budoku!
Gdzie jesteś Budoku!?
Budoku! Gdzie jesteś?
Dobranoc Budoku!