Odmiana imienia Brunonuś przez przypadki

Brunonuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Brunonuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Brunonusia

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Brunonusia

Wołacz
(hej!):Brunonusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BrunonuśDziś dowiedziałam się, że ma na imię Brunonuś.
Gdzie jest Brunonuś?
Brunonuś chce pójść ze mną na spacer.
Brunonuś nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Brunonuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Tata opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla .
Prosimy o pomoc dla .
Rodzina wyprowadziła się.
Specjalnością jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
BrunonusiaDzięki Brunonusia święta nabrały nowego wymiaru.
Od początku próbujemy pomóc Brunonusia.
Brunonusia oczy błyszczą.
Ja na pewno przekaże swój procent Brunonusia.
Brunonusia wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
Przyniesiona przez kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spoglądam na .
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na bardzo przyjaźnie.
Widzę .
Na spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Razem z zrobiłyśmy obiad.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z .
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z .
Wieczorem z znowu idziemy na spacer.
Ja z coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BrunonusiaWspominam o Brunonusia.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Brunonusia.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Brunonusia.
Marzę o Brunonusia.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Brunonusia.

Wołacz:
(hej!)
BrunonusiuBrunonusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Brunonusiu!
Hej Brunonusiu!
Dobranoc Brunonusiu!
Brunonusiu! Uważaj!