Odmiana imienia Brunonuś przez przypadki

Brunonuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Brunonuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Brunonusia

Celownik
(komu? czemu?):Brunonusiowi

Biernik
(kogo? co?):Brunonusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Brunonusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Brunonusiu

Wołacz
(hej!):Brunonusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BrunonuśDziś dowiedziałam się, że ma na imię Brunonuś.
Gdzie jest Brunonuś?
Brunonuś chce pójść ze mną na spacer.
Brunonuś nie umie śpiewać.
Autorem artykułu jest Brunonuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BrunonusiaTata Brunonusia opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Brunonusia.
Prosimy o pomoc dla Brunonusia.
Rodzina Brunonusia wyprowadziła się.
Specjalnością Brunonusia jest jazda na koniu.

Celownik:
(komu? czemu?)
BrunonusiowiDzięki Brunonusiowi święta nabrały nowego wymiaru.
Od początku próbujemy pomóc Brunonusiowi.
Brunonusiowi oczy błyszczą.
Ja na pewno przekaże swój procent Brunonusiowi.
Brunonusiowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
BrunonusiaPrzyniesiona przez Brunonusia kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spoglądam na Brunonusia.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Brunonusia bardzo przyjaźnie.
Widzę Brunonusia.
Na Brunonusia spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BrunonusiemRazem z Brunonusiem zrobiłyśmy obiad.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Brunonusiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Brunonusiem.
Wieczorem z Brunonusiem znowu idziemy na spacer.
Ja z Brunonusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BrunonusiuWspominam o Brunonusiu.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Brunonusiu.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Brunonusiu.
Marzę o Brunonusiu.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Brunonusiu.

Wołacz:
(hej!)
BrunonusiuBrunonusiu! Gdzie jesteś?
Witaj Brunonusiu!
Hej Brunonusiu!
Dobranoc Brunonusiu!
Brunonusiu! Uważaj!