Odmiana imienia Brosław przez przypadki

Brosław imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Brosław

Dopełniacz
(kogo? czego?):Brosława

Celownik
(komu? czemu?):Brosławowi

Biernik
(kogo? co?):Brosława

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Brosławem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Brosławie

Wołacz
(hej!):Brosławie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BrosławPierwszą osobą którą zobaczyłem była Brosław.
Na drugie imię mam Brosław.
Brosław chce pójść ze mną na dyskotekę.
Gdzie jest Brosław?
Brosław ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BrosławaNa korytarzu blisko pokoju Brosława stało kilka osób.
Tata Brosława poszedł otworzyć drzwi.
Postawa Brosława była zupełnie inna.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Brosława.
Jestem mamą Brosława i jeszcze trojga innych dzieci.

Celownik:
(komu? czemu?)
BrosławowiCo tej Brosławowi po głowie chodzi?
Coś muszę Brosławowi powiedzieć, stoi i czeka.
Dzięki Brosławowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Mam nadzieję, że Brosławowi również się podoba.
Tym razem nie damy Brosławowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
BrosławaOdprowadziłam Brosława do wyjścia.
O jego personalia miałam spytać Brosława prywatnie.
Spojrzałem znacząco na Brosława.
Na Brosława moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Brosława znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BrosławemJadę z Brosławem na dyskotekę.
Ja z Brosławem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Śpiewam z Brosławem.
Ja z Brosławem chcemy się przebrać za wampiry.
Zostaliśmy z Brosławem w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BrosławieDziś napiszę o Brosławie.
Pamiętajmy o Brosławie i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
No a teraz trochę więcej o Brosławie.
Piszę o Brosławie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Brosławie.

Wołacz:
(hej!)
BrosławieDobry wieczór Brosławie!
Dobranoc Brosławie!
Dzień dobry Brosławie!
Gdzie jesteś Brosławie!?
Brosławie! Gdzie jesteś?