Odmiana imienia Bronusia przez przypadki

Bronusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bronusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bronusi

Celownik
(komu? czemu?):Bronusi

Biernik
(kogo? co?):Bronusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bronusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bronusi

Wołacz
(hej!):Bronusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BronusiaBronusia chce pójść ze mną na spacer.
Jeśli jednak przegrasz, Bronusia zostaje z nami.
Mam na imię Bronusia.
Autorem artykułu jest Bronusia.
W domu Bronusia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BronusiPóki co dodaję zdjęcia Bronusi z wakacji.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Bronusi.
Najbardziej polubiłam ojca Bronusi.
Specjalnością Bronusi jest jazda na koniu.
Tym razem prezentujemy wystawę Bronusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
BronusiTego Bronusi było już za wiele.
Powiedz wszystkim i Bronusi, że nic mi nie jest.
Bronusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zostawiam Bronusi karteczkę i już mnie nie ma.
Przyglądam się Bronusi.

Biernik:
(kogo? co?)
BronusięPodchodzi, całuje Bronusię i idzie do wyjścia.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Bronusię.
Przed sesją zapytałam Bronusię co lubi.
Spojrzałem znacząco na Bronusię.
Bronusię zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BronusiąOboje z Bronusią wybuchliśmy śmiechem.
A sytuacja z Bronusią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Bronusią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Śpiewam z Bronusią.
Zobacz wywiad z Bronusią oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BronusiPamiętajmy o Bronusi i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Kto dziś pamięta o Bronusi.
Muszę Ci powiedzieć prawdę o Bronusi.
Powiedz mi, co myślisz o Bronusi.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Bronusi.

Wołacz:
(hej!)
BronusiuHej Bronusiu!
Bronusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Bronusiu!?
Witaj Bronusiu!
Dobranoc Bronusiu!