Odmiana imienia Bronulek przez przypadki

Bronulek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bronulek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bronulka

Celownik
(komu? czemu?):Bronulkowi

Biernik
(kogo? co?):Bronulka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bronulkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bronulku

Wołacz
(hej!):Bronulku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BronulekMoje drugie imię to właśnie Bronulek.
Co robi Bronulek?
Bronulek wraca do domu.
Bronulek odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Bronulek nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BronulkaNie lubię Bronulka.
Przyglądałam się dłoniom Bronulka.
Tata Bronulka poszedł otworzyć drzwi.
Zostało sto dni do narodzin Bronulka.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Bronulka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BronulkowiDzięki Bronulkowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Rozalia z troską przyglądała się Bronulkowi.
Tym razem nie damy Bronulkowi dojść do głosu.
Napisałem wiersz dzięki Bronulkowi.
Bronulkowi przyszła nagle do głowy straszna myśl.

Biernik:
(kogo? co?)
BronulkaPrzyniesiona przez Bronulka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Podchodzi, całuje Bronulka i idzie do wyjścia.
Spojrzał na Bronulka z zaciekawieniem.
Widziałem dzisiaj Bronulka z mojej klasy.
Przeprosiłam Bronulka i poszłam dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BronulkiemRazem z Bronulkiem zrobiłyśmy obiad.
Oboje z Bronulkiem wybuchliśmy śmiechem.
Siedzieliśmy z Bronulkiem na kanapie.
Wymyśliłam z Bronulkiem nową zabawę.
Razem z Bronulkiem znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BronulkuPomyśl nad tym, co napisałam ci o Bronulku.
Więcej o Bronulku znajdziecie na naszej stronie.
Przygotowuje książkę o Bronulku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Bronulku.
Piszę o Bronulku.

Wołacz:
(hej!)
BronulkuWitaj Bronulku!
Dobry wieczór Bronulku!
Bronulku! Wróć do mnie!
Dziękuję Bronulku za rozmowę!
Cześć Bronulku!