Odmiana imienia Britnunia przez przypadki

Britnunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Britnunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Britnuni

Celownik
(komu? czemu?):Britnuni

Biernik
(kogo? co?):Britnunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Britnunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Britnuni

Wołacz
(hej!):Britnuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BritnuniaBritnunia wraca do domu.
Mam na imię Britnunia.
Za chwilę wróci Britnunia z lasu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Britnunia.
Autorem niniejszego tekstu jest Britnunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BritnuniTato Britnuni produkował abażury.
W słuchawce usłyszałam głos Britnuni.
Szukałem linków do strony Britnuni.
W sobotę są urodziny Britnuni.
Dziadek Britnuni w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
BritnuniCo tej Britnuni po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację Britnuni.
Tym razem nie damy Britnuni dojść do głosu.
Od początku próbujemy pomóc Britnuni.
Daję Britnuni, to co najlepsze we mnie.

Biernik:
(kogo? co?)
BritnunięChwyciła Britnunię za rękaw płaszcza.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Britnunię bardzo przyjaźnie.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Britnunię.
Kawę kupioną przez Britnunię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Przed wejściem spotkaliśmy Britnunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BritnuniąAle można sobie zrobić zdjęcie z Britnunią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Britnunią.
Pracuję z Britnunią.
Dwa dni temu miałam z Britnunią śmieszną przygodę.
Razem z Britnunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BritnuniMowa oczywiście o Britnuni.
Dziś napiszę o Britnuni.
Pamiętajmy o Britnuni i jej rodzinie.
Teraz chcę napisać parę słów o Britnuni.
Chciałbym być teraz przy Britnuni.

Wołacz:
(hej!)
BritnuniuHej Britnuniu!
Dzień dobry Britnuniu!
Britnuniu! Uważaj!
Witaj Britnuniu!
Britnuniu! Wróć do mnie!