Odmiana imienia Borysławek przez przypadki

Borysławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Borysławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Borysławka

Celownik
(komu? czemu?):Borysławkowi

Biernik
(kogo? co?):Borysławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Borysławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Borysławku

Wołacz
(hej!):Borysławku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BorysławekBorysławek wraca do domu.
Ja i Borysławek nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Borysławek.
Autorem niniejszego tekstu jest Borysławek.
Dla mnie było już jasne, ze Borysławek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BorysławkaPostawa Borysławka była zupełnie inna.
Tym razem prezentujemy wystawę Borysławka.
Przez cały dzień czułam wzrok Borysławka na sobie.
Tata Borysławka opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Zostało sto dni do narodzin Borysławka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BorysławkowiZerwał jabłko i podał je Borysławkowi.
Co tej Borysławkowi po głowie chodzi?
Rozalia z troską przyglądała się Borysławkowi.
Dzięki Borysławkowi święta nabrały nowego wymiaru.
Borysławkowi wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
BorysławkaCałość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Borysławka.
Spotkałam Borysławka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Na Borysławka spłynęła niewymowna ulga.
Widzę Borysławka.
Lubię Borysławka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BorysławkiemA sytuacja z Borysławkiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Tym razem korespondowałam z Borysławkiem.
Ja z Borysławkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Wieczorem z Borysławkiem znowu idziemy na spacer.
Idę na spacer z Borysławkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BorysławkuTen wiersz jest o Borysławku.
Kilka słów od autora materiału o Borysławku.
Powiedz mi, co myślisz o Borysławku.
Pamiętam o Borysławku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Borysławku.

Wołacz:
(hej!)
BorysławkuCześć Borysławku!
Hej Borysławku!
Borysławku! Wróć do mnie!
Witaj Borysławku!
Gdzie jesteś Borysławku!?