Odmiana imienia Bonnunia przez przypadki

Bonnunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bonnunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bonnuni

Celownik
(komu? czemu?):Bonnuni

Biernik
(kogo? co?):Bonnunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bonnunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bonnuni

Wołacz
(hej!):Bonnuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BonnuniaCo robi Bonnunia?
Bonnunia chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Bonnunia.
W domu Bonnunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Bonnunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BonnuniZobaczyłam uśmiechniętą twarz Bonnuni.
Dziadek Bonnuni w tym czasie miał chorą rękę.
Nie ma Bonnuni.
Jestem mamą Bonnuni i jeszcze trojga innych dzieci.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Bonnuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
BonnuniBonnuni włosy stanęły dęba na głowie.
Zerwał jabłko i podał je Bonnuni.
Zostawiam Bonnuni karteczkę i już mnie nie ma.
Coś muszę Bonnuni powiedzieć, stoi i czeka.
Oczywiście każdy przyzna rację Bonnuni.

Biernik:
(kogo? co?)
BonnunięSpojrzał na Bonnunię i uśmiechnął się.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Bonnunię.
Patrzę na Bonnunię i nic nie rozumiem.
Kacper patrzył na Bonnunię ze zdumieniem.
Spojrzałam na Bonnunię w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BonnuniąRozmawiam z Bonnunią.
A sytuacja z Bonnunią rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Kasia z Bonnunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Dorota spotkała się z Bonnunią.
Sprzątam pokój razem z Bonnunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BonnuniNiestety, nie umiała zapomnieć o Bonnuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Bonnuni.
Myślał o Bonnuni i o swoim życiu.
Pamiętam o Bonnuni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Bonnuni.

Wołacz:
(hej!)
BonnuniuGdzie jesteś Bonnuniu!?
Hej Bonnuniu!
Witaj Bonnuniu!
Dobranoc Bonnuniu!
Cześć Bonnuniu!