Odmiana imienia Bonka przez przypadki

Bonka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bonka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bonki

Celownik
(komu? czemu?):Bonce

Biernik
(kogo? co?):Bonkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bonką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bonce

Wołacz
(hej!):Bonko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BonkaGdzie jest Bonka?
Bonka wraca do domu.
Autorem niniejszego tekstu jest Bonka.
Dobrze, że Bonka grzecznie śpi.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Bonka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BonkiZbieramy na nowy wózek dla Bonki.
Muszę pochwalić pomysł Bonki.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Bonki.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Bonki.
Najbardziej polubiłam ojca Bonki.

Celownik:
(komu? czemu?)
BonceDzięki Bonce święta nabrały nowego wymiaru.
Bonce oczy błyszczą.
Bonce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Dzięki Bonce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Kto wie, może Bonce wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
BonkęNa Bonkę spłynęła niewymowna ulga.
Sierżant wpatrywał się w Bonkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Widziałem dzisiaj Bonkę z mojej klasy.
Odprowadziłam Bonkę do wyjścia.
Nieśmiało gładzi Bonkę po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BonkąJa z Bonką coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Refleksyjnie po spotkaniu z Bonką.
Wymyśliłam z Bonką nową zabawę.
Jadę z Bonką na dyskotekę.
Ja z Bonką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BonceNaszą piosenkę pisali z myślą o Bonce.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Bonce.
Hipnotyzująca powieść o Bonce i płatnym mordercy.
Powiedz mi, co myślisz o Bonce.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Bonce.

Wołacz:
(hej!)
BonkoBonko! Uważaj!
Dobry wieczór Bonko!
Dziękuję Bonko za rozmowę!
Dobranoc Bonko!
Bonko! Gdzie jesteś?