Odmiana imienia Bonitus przez przypadki

Bonitus imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bonitus

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bonitusa

Celownik
(komu? czemu?):Bonitusowi

Biernik
(kogo? co?):Bonitusa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bonitusem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bonitusie

Wołacz
(hej!):Bonitusie!

Przykłady deklinacji imienia Bonitus” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Bonitus

Bonitus nie umie śpiewać.
Co robi Bonitus?
Autorem niniejszego tekstu jest Bonitus.
W domu Bonitus często urządza rodzicom pokazy mody.
Jutro Bonitus wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz (kogo? czego?): Bonitusa

Dziadek Bonitusa w tym czasie miał chorą rękę.
Serce Bonitusa stanęło na moment.
Nie lubię Bonitusa.
Rozalia podeszła do Bonitusa.
W sobotę są urodziny Bonitusa.

Celownik (komu? czemu?): Bonitusowi

Zszedłem z drogi Bonitusowi i usiadłem w fotelu.
Rozalia z troską przyglądała się Bonitusowi.
Ten nie pozostał dłużny Bonitusowi.
Mama przyznała rację Bonitusowi.
Oddaję Bonitusowi list.

Biernik (kogo? co?): Bonitusa

Patrzył na Bonitusa z pełnym zgrozy podziwem.
Obserwuję Bonitusa bardzo uważnie.
Spojrzałem znacząco na Bonitusa.
Spojrzał na Bonitusa i uśmiechnął się.
Przyniesiona przez Bonitusa kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik (z kim? z czym?): Bonitusem

Oboje z Bonitusem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Jadę na wycieczkę razem z Bonitusem.
Śpiewam z Bonitusem.
Rozmawiam z Bonitusem.
Razem z Bonitusem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik (o kim? o czym?): Bonitusie

Pamiętam o Bonitusie.
Dzisiaj chciałam napisać o Bonitusie.
Nie wspomniałem na początku o Bonitusie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Bonitusie.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Bonitusie.

Wołacz (hej!): Bonitusie

Dobry wieczór Bonitusie!
Bonitusie! Wróć do mnie!
Dobranoc Bonitusie!
Dziękuję Bonitusie za rozmowę!
Bonitusie! Gdzie jesteś?