Odmiana imienia Bonitka przez przypadki

Bonitka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bonitka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bonitki

Celownik
(komu? czemu?):Bonitce

Biernik
(kogo? co?):Bonitkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bonitką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bonitce

Wołacz
(hej!):Bonitko!

Przykłady odmiany imienia Bonitka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Bonitka

Bonitka wraca do domu.
Bonitka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Bonitka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Bonitka nie umie śpiewać.
Jutro Bonitka wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz (kogo? czego?): Bonitki

Rodzina Bonitki zginęła w wypadku samochodowym.
Przedwczoraj były urodziny Bonitki.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Bonitki.
Nie ma Bonitki.
W domu babci Bonitki od zawsze stał stary zegar.

Celownik (komu? czemu?): Bonitce

Bonitce wpadły w ucho słowa piosenki.
Tego Bonitce było już za wiele.
Zerwał jabłko i podał je Bonitce.
Oczywiście każdy przyzna rację Bonitce.
Nie wiem, co powiedzieć Bonitce.

Biernik (kogo? co?): Bonitkę

Kacper patrzył na Bonitkę ze zdumieniem.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Bonitkę.
Czekałam na Bonitkę w kawiarni.
Lubię Bonitkę.
Chwyciła Bonitkę za rękaw płaszcza.

Narzędnik (z kim? z czym?): Bonitką

Dorota spotkała się z Bonitką.
Pracuję z Bonitką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Bonitką na krytym basenie.
Idę na spacer z Bonitką.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Bonitką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Bonitce

Wczoraj wspomniałam o Bonitce z moim tatą.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Bonitce.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Bonitce.
Śpiewam o Bonitce.
A przecież nikt inaczej o Bonitce nie pisał.

Wołacz (hej!): Bonitko

Dziękuję Bonitko za rozmowę!
Bonitko! Uważaj!
Cześć Bonitko!
Bonitko! Wróć do mnie!
Hej Bonitko!