Odmiana imienia Bonisia przez przypadki

Bonisia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bonisia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bonisi

Celownik
(komu? czemu?):Bonisi

Biernik
(kogo? co?):Bonisię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bonisią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bonisi

Wołacz
(hej!):Bonisiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BonisiaDobrze, że Bonisia grzecznie śpi.
Bonisia chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Bonisia?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Bonisia.
Ja i Bonisia nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BonisiOd razu zobaczyła ich mama Bonisi.
Piszę list do Bonisi.
Na korytarzu blisko pokoju Bonisi stało kilka osób.
Jadę do Bonisi.
W słuchawce usłyszałam głos Bonisi.

Celownik:
(komu? czemu?)
BonisiMama przyznała rację Bonisi.
Chciałam szybko pochwalić się Bonisi.
Zostawiam Bonisi karteczkę i już mnie nie ma.
Musiałam się zwierzyć Bonisi.
Dzięki Bonisi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
BonisięWidziałem dzisiaj Bonisię z mojej klasy.
Spojrzała na Bonisię jeszcze raz.
Spojrzał na Bonisię i uśmiechnął się.
Bonisię zaczęło to nieco irytować.
Doprowadził tym Bonisię do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BonisiąWymyśliłam z Bonisią nową zabawę.
Siedzieliśmy z Bonisią na ławce w parku.
Rozmawiam z Bonisią.
Zginął w pojedynku z Bonisią.
Byliśmy z Bonisią na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BonisiMyślę o Bonisi.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Bonisi.
Na koniec parę słów o Bonisi.
W powrotnej drodze myślał o Bonisi.
Piszę o Bonisi.

Wołacz:
(hej!)
BonisiuDziękuję Bonisiu za rozmowę!
Witaj Bonisiu!
Bonisiu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Bonisiu!
Cześć Bonisiu!