Odmiana imienia Bonifacja przez przypadki

Bonifacja imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bonifacja

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bonifacji

Celownik
(komu? czemu?):Bonifacji

Biernik
(kogo? co?):Bonifację

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bonifacją

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bonifacji

Wołacz
(hej!):Bonifacjo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BonifacjaJeśli jednak przegrasz, Bonifacja zostaje z nami.
Na drugie imię mam Bonifacja.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Bonifacja.
Bonifacja chce pójść ze mną na dyskotekę.
Bonifacja wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BonifacjiPostawa Bonifacji była zupełnie inna.
Rodzina Bonifacji wyprowadziła się.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Bonifacji.
Przez cały dzień czułam wzrok Bonifacji na sobie.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Bonifacji.

Celownik:
(komu? czemu?)
BonifacjiCo tej Bonifacji po głowie chodzi?
Daję Bonifacji, to co najlepsze we mnie.
Kto wie, może Bonifacji wyjdzie do na dobre.
Tym razem nie damy Bonifacji dojść do głosu.
Korzysta z okazji, by wyznać Bonifacji miłość.

Biernik:
(kogo? co?)
BonifacjęPrzeprosiłam Bonifację i poszłam dalej.
Widziałem dzisiaj Bonifację z mojej klasy.
Spojrzała na Bonifację jeszcze raz.
Spoglądam na Bonifację.
Lubię Bonifację.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BonifacjąRazem z Bonifacją znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Wymyśliłam z Bonifacją nową zabawę.
Siedzieliśmy z Bonifacją na ławce w parku.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Bonifacją.
Idę na spacer z Bonifacją.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BonifacjiKiedyś tam chciałam napisać o Bonifacji.
Wszyscy dyskutują o Bonifacji.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Bonifacji.
Hipnotyzująca powieść o Bonifacji i płatnym mordercy.
A przecież nikt inaczej o Bonifacji nie pisał.

Wołacz:
(hej!)
BonifacjoDziękuję Bonifacjo za rozmowę!
Witaj Bonifacjo!
Gdzie jesteś Bonifacjo!?
Hej Bonifacjo!
Dobranoc Bonifacjo!