Odmiana imienia Bonfunia przez przypadki

Bonfunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bonfunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bonfuni

Celownik
(komu? czemu?):Bonfuni

Biernik
(kogo? co?):Bonfunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bonfunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bonfuni

Wołacz
(hej!):Bonfuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BonfuniaJa i Bonfunia nie wiedziałyśmy, co robić.
Moje drugie imię to właśnie Bonfunia.
Dopiero do mnie dotarło, że Bonfunia już tu jest.
Jak już wiecie mam na imię Bonfunia.
Mam na imię Bonfunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BonfuniRodzina Bonfuni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Dla Bonfuni ten pies jest naprawdę bezcenny.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Bonfuni.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Bonfuni.
Tata Bonfuni opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.

Celownik:
(komu? czemu?)
BonfuniTen nie pozostał dłużny Bonfuni.
Zaproponowałem Bonfuni dwa tematy.
Dzięki Bonfuni mamy kolejny artykuł po polsku.
Chciałam szybko pochwalić się Bonfuni.
Mam nadzieję, że Bonfuni również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
BonfunięPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Bonfunię.
Bonfunię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
O jego personalia miałam spytać Bonfunię prywatnie.
Na Bonfunię spłynęła niewymowna ulga.
Spojrzała na Bonfunię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BonfuniąPrzez chwilę oboje z Bonfunią patrzyli na siebie.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Bonfunią.
Ja z Bonfunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Bonfunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Siedzieliśmy z Bonfunią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BonfuniWczoraj wspomniałam o Bonfuni z moim tatą.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Bonfuni.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Bonfuni.
Kto dziś pamięta o Bonfuni.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Bonfuni.

Wołacz:
(hej!)
BonfuniuDobranoc Bonfuniu!
Dzień dobry Bonfuniu!
Dziękuję Bonfuniu za rozmowę!
Cześć Bonfuniu!
Dobry wieczór Bonfuniu!