Odmiana imienia Bonfilusia przez przypadki

Bonfilusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bonfilusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bonfilusi

Celownik
(komu? czemu?):Bonfilusi

Biernik
(kogo? co?):Bonfilusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bonfilusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bonfilusi

Wołacz
(hej!):Bonfilusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BonfilusiaDziś Bonfilusia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Autorem niniejszego tekstu jest Bonfilusia.
Autorem artykułu jest Bonfilusia.
Jak już wiecie mam na imię Bonfilusia.
Co robi Bonfilusia?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BonfilusiPozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Bonfilusi.
Wysyłam list do Bonfilusi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Bonfilusi.
Przedwczoraj były urodziny Bonfilusi.
Ręka Bonfilusi uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
BonfilusiDaję Bonfilusi, to co najlepsze we mnie.
Ten nie pozostał dłużny Bonfilusi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Bonfilusi coś się stało.
Bonfilusi oczy błyszczą.
Oddaję Bonfilusi list.

Biernik:
(kogo? co?)
BonfilusięBonfilusię zaczęło to nieco irytować.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Bonfilusię bardzo przyjaźnie.
Bonfilusię znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Bonfilusię.
Postaram się namówić Bonfilusię na spacer.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BonfilusiąZginął w pojedynku z Bonfilusią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Bonfilusią.
Zostaliśmy z Bonfilusią w salonie sami.
Sprzątam pokój z Bonfilusią.
Pracuję razem z Bonfilusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BonfilusiZastanawiam się czy powiedzieć mami o Bonfilusi.
Nie wspomniałem na początku o Bonfilusi.
Myślę o Bonfilusi.
Kilka słów od autora materiału o Bonfilusi.
Wszyscy dyskutują o Bonfilusi.

Wołacz:
(hej!)
BonfilusiuBonfilusiu! Uważaj!
Bonfilusiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Bonfilusiu!?
Dobry wieczór Bonfilusiu!
Dziękuję Bonfilusiu za rozmowę!