Odmiana imienia Bonfiś przez przypadki

Bonfiś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bonfiś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bonfisia

Celownik
(komu? czemu?):Bonfisiowi

Biernik
(kogo? co?):Bonfisia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bonfisiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bonfisiu

Wołacz
(hej!):Bonfisiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BonfiśDobrze, że Bonfiś grzecznie śpi.
Gdzie jest Bonfiś?
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Bonfiś.
Autorem niniejszego tekstu jest Bonfiś.
Bonfiś chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BonfisiaSerce Bonfisia stanęło na moment.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Bonfisia.
Tato Bonfisia produkował abażury.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Bonfisia.
Wysyłam list do Bonfisia.

Celownik:
(komu? czemu?)
BonfisiowiTen nie pozostał dłużny Bonfisiowi.
Bonfisiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Mama przyznała rację Bonfisiowi.
Dzięki Bonfisiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Dzięki Bonfisiowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
BonfisiaNa Bonfisia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
W Bonfisia nagle coś wstąpiło.
Spojrzałem znacząco na Bonfisia.
Spojrzał na Bonfisia z zaciekawieniem.
Spojrzała na Bonfisia jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BonfisiemJa z Bonfisiem chcemy się przebrać za wampiry.
Weekend spędzony z Bonfisiem był przesympatyczny.
Śpiewam z Bonfisiem.
Siedzieliśmy z Bonfisiem na kanapie.
Siedzieliśmy z Bonfisiem na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BonfisiuDyskutuję o Bonfisiu.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Bonfisiu.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Bonfisiu.
Dobrze, że wspomniałeś o Bonfisiu.
Warto także pomyśleć chwilę o Bonfisiu.

Wołacz:
(hej!)
BonfisiuBonfisiu! Uważaj!
Witaj Bonfisiu!
Bonfisiu! Gdzie jesteś?
Dobranoc Bonfisiu!
Gdzie jesteś Bonfisiu!?