Odmiana imienia Bomira przez przypadki

Bomira imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bomira

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bomiry

Celownik
(komu? czemu?):Bomirze

Biernik
(kogo? co?):Bomirę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bomirą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bomirze

Wołacz
(hej!):Bomiro!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BomiraJa i Bomira nie wiedziałyśmy, co robić.
Dziś Bomira ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Bomira chce pójść ze mną na dyskotekę.
Bomira tego nie widzi.
Ma na imię Bomira.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BomiryTym razem prezentujemy wystawę Bomiry.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Bomiry.
W słuchawce usłyszałam głos Bomiry.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Bomiry.
Od razu zobaczyła ich mama Bomiry.

Celownik:
(komu? czemu?)
BomirzeBomirze przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Kupiłem Bomirze magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Bomirze.
Rozalia z troską przyglądała się Bomirze.
Opowiedziałam Bomirze o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
BomiręPoznałam paru fajnych ludzi, w tym Bomirę.
Patrzył na Bomirę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kacper patrzył na Bomirę ze zdumieniem.
Spojrzał na Bomirę i uśmiechnął się.
Bomirę zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BomirąPrzez chwilę oboje z Bomirą patrzyli na siebie.
Obie z Bomirą postawiłyśmy na zmiany.
Dorota spotkała się z Bomirą.
Rozmawiam z Bomirą.
Zobacz wywiad z Bomirą oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BomirzeZastanawiam się czy powiedzieć mami o Bomirze.
A przecież nikt inaczej o Bomirze nie pisał.
Myślał o Bomirze i o swoim życiu.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Bomirze.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Bomirze.

Wołacz:
(hej!)
BomiroBomiro! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Bomiro!?
Dobranoc Bomiro!
Bomiro! Gdzie jesteś?
Hej Bomiro!