Odmiana imienia Boleborek przez przypadki

Boleborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Boleborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Boleborka

Celownik
(komu? czemu?):Boleborkowi

Biernik
(kogo? co?):Boleborka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Boleborkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Boleborku

Wołacz
(hej!):Boleborku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BoleborekBoleborek nie umie śpiewać.
Jak już wiecie mam na imię Boleborek.
Ja i Boleborek nie wiedziałyśmy, co robić.
Boleborek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Boleborek umiera.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BoleborkaZobaczyłam uśmiechniętą twarz Boleborka.
Jadę do Boleborka.
Ręka Boleborka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Boleborka.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Boleborka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BoleborkowiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Boleborkowi.
Mama przyznała rację Boleborkowi.
Boleborkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Napisałem wiersz dzięki Boleborkowi.
Mam nadzieję, że Boleborkowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
BoleborkaPodchodzi, całuje Boleborka i idzie do wyjścia.
Przed wejściem spotkaliśmy Boleborka.
Spojrzał na Boleborka z zaciekawieniem.
Nieśmiało gładzi Boleborka po włosach.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Boleborka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BoleborkiemOboje z Boleborkiem wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Boleborkiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Siedzieliśmy z Boleborkiem na kanapie.
Ja z Boleborkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Przez chwilę oboje z Boleborkiem patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BoleborkuPamiętajmy o Boleborku i jej rodzinie.
Wszyscy dyskutują o Boleborku.
Przez chwilę pomyślałam o Boleborku.
Pamiętajmy o Boleborku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Boleborku.

Wołacz:
(hej!)
BoleborkuWitaj Boleborku!
Cześć Boleborku!
Dzień dobry Boleborku!
Dziękuję Boleborku za rozmowę!
Boleborku! Uważaj!