Odmiana imienia Boguwłość przez przypadki

Boguwłość imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Boguwłość

Dopełniacz
(kogo? czego?):Boguwłościa

Celownik
(komu? czemu?):Boguwłościowi

Biernik
(kogo? co?):Boguwłościa

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Boguwłościem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Boguwłościu

Wołacz
(hej!):Boguwłościu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BoguwłośćMam na imię Boguwłość.
Boguwłość chce pójść ze mną na dyskotekę.
Co robi Boguwłość?
Boguwłość nie umie śpiewać.
Jutro Boguwłość wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BoguwłościaNie ma Boguwłościa.
Przyglądałam się dłoniom Boguwłościa.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Boguwłościa.
W sobotę są urodziny Boguwłościa.
Prosimy o pomoc dla Boguwłościa.

Celownik:
(komu? czemu?)
BoguwłościowiSłoik z kawą wyleciał Boguwłościowi z rąk.
Zerwał jabłko i podał je Boguwłościowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Boguwłościowi.
Musiałam się zwierzyć Boguwłościowi.
Ten nie pozostał dłużny Boguwłościowi.

Biernik:
(kogo? co?)
BoguwłościaNieśmiało gładzi Boguwłościa po włosach.
Spojrzałam na Boguwłościa w wymownym geście.
Patrzył na Boguwłościa z pełnym zgrozy podziwem.
Przed sesją zapytałam Boguwłościa co lubi.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Boguwłościa.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BoguwłościemJa z Boguwłościem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Sprzątam pokój razem z Boguwłościem.
Oboje z Boguwłościem kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Razem z Boguwłościem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Pracuję z Boguwłościem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BoguwłościuNa koniec parę słów o Boguwłościu.
Piszę o Boguwłościu.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Boguwłościu.
Myślę o Boguwłościu.
Wszyscy dyskutują o Boguwłościu.

Wołacz:
(hej!)
BoguwłościuWitaj Boguwłościu!
Boguwłościu! Gdzie jesteś?
Cześć Boguwłościu!
Gdzie jesteś Boguwłościu!?
Boguwłościu! Uważaj!