Odmiana imienia Bogumirek przez przypadki

Bogumirek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bogumirek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bogumirka

Celownik
(komu? czemu?):Bogumirkowi

Biernik
(kogo? co?):Bogumirka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bogumirkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bogumirku

Wołacz
(hej!):Bogumirku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BogumirekCo robi Bogumirek?
Gdzie jest Bogumirek?
Mam na imię Bogumirek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Bogumirek.
Ja i Bogumirek nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BogumirkaUroda Bogumirka miała potężną moc.
Prosimy o pomoc dla Bogumirka.
Rodzina Bogumirka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Nie ma Bogumirka.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Bogumirka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BogumirkowiMama przyznała rację Bogumirkowi.
Co tej Bogumirkowi po głowie chodzi?
Dopiero teraz zrozumiałem, że Bogumirkowi coś się stało.
Bogumirkowi oczy błyszczą.
Oddaję Bogumirkowi list.

Biernik:
(kogo? co?)
BogumirkaKacper patrzył na Bogumirka ze zdumieniem.
Doprowadził tym Bogumirka do stanu bliskiego apopleksji.
Przed sesją zapytałam Bogumirka co lubi.
Lubię Bogumirka.
Podchodzi, całuje Bogumirka i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BogumirkiemDorota spotkała się z Bogumirkiem.
Byliśmy z Bogumirkiem na jarmarku.
Razem z Bogumirkiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Idę na spacer z Bogumirkiem.
Oboje z Bogumirkiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BogumirkuPrzygotowuje książkę o Bogumirku.
Myślę o Bogumirku.
Wspominam o Bogumirku.
Teraz chcę napisać parę słów o Bogumirku.
Kiedyś tam chciałam napisać o Bogumirku.

Wołacz:
(hej!)
BogumirkuDobranoc Bogumirku!
Cześć Bogumirku!
Dziękuję Bogumirku za rozmowę!
Hej Bogumirku!
Bogumirku! Uważaj!