Odmiana imienia Bogumiłka przez przypadki

Bogumiłka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bogumiłka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bogumiłki

Celownik
(komu? czemu?):Bogumiłce

Biernik
(kogo? co?):Bogumiłkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bogumiłką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bogumiłce

Wołacz
(hej!):Bogumiłko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BogumiłkaBogumiłka wraca do domu.
Co robi Bogumiłka?
Dopiero do mnie dotarło, że Bogumiłka już tu jest.
Za chwilę wróci Bogumiłka z lasu.
Bogumiłka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BogumiłkiDziadek Bogumiłki w tym czasie miał chorą rękę.
Zaproszenia na urodziny Bogumiłki są gotowe.
Tata Bogumiłki poszedł otworzyć drzwi.
Póki co dodaję zdjęcia Bogumiłki z wakacji.
Serce Bogumiłki stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
BogumiłceOddaję Bogumiłce list.
Zszedłem z drogi Bogumiłce i usiadłem w fotelu.
Ja na pewno przekaże swój procent Bogumiłce.
Mama przyznała rację Bogumiłce.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Bogumiłce coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
BogumiłkęPodchodzi, całuje Bogumiłkę i idzie do wyjścia.
Pożegnali w końcu Bogumiłkę i wyszli razem.
Spojrzał na Bogumiłkę i uśmiechnął się.
Lubię Bogumiłkę.
Oszołomienie spadło teraz na Bogumiłkę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BogumiłkąOboje z Bogumiłką wybuchliśmy śmiechem.
Razem z Bogumiłką podążyłam na górne piętro za blondynką.
Rozmawiam z Bogumiłką.
Idę na spacer z Bogumiłką.
Karolina miała się spotkać z Bogumiłką przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BogumiłceI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Bogumiłce.
A przecież nikt inaczej o Bogumiłce nie pisał.
Wczoraj wspomniałam o Bogumiłce z moim tatą.
Bardzo fajny blog o Bogumiłce.
No a teraz trochę więcej o Bogumiłce.

Wołacz:
(hej!)
BogumiłkoWitaj Bogumiłko!
Hej Bogumiłko!
Bogumiłko! Uważaj!
Dziękuję Bogumiłko za rozmowę!
Bogumiłko! Gdzie jesteś?