Odmiana imienia Boguda przez przypadki

Boguda imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Boguda

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bogudy

Celownik
(komu? czemu?):Bogudzie

Biernik
(kogo? co?):Bogudę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bogudą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bogudzie

Wołacz
(hej!):Bogudo!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BogudaDla mnie było już jasne, ze Boguda umiera.
Autorem artykułu jest Boguda.
Jak już wiecie mam na imię Boguda.
Boguda wraca do domu.
Boguda chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BogudyUroda Bogudy miała potężną moc.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Bogudy.
Dla Bogudy ten pies jest naprawdę bezcenny.
Dziadek Bogudy w tym czasie miał chorą rękę.
Postawa Bogudy była zupełnie inna.

Celownik:
(komu? czemu?)
BogudzieKorzysta z okazji, by wyznać Bogudzie miłość.
Bogudzie wpadły w ucho słowa piosenki.
Kupiłem Bogudzie magnes na lodówkę.
Daję Bogudzie, to co najlepsze we mnie.
Proszę Bogudzie nie dokuczać!

Biernik:
(kogo? co?)
BogudęPrzed sesją zapytałam Bogudę co lubi.
Sierżant wpatrywał się w Bogudę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Doprowadził tym Bogudę do stanu bliskiego apopleksji.
Przeprosiłam Bogudę i poszłam dalej.
Popatrzyłam na Bogudę przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BogudąRazem z Bogudą przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Refleksyjnie po spotkaniu z Bogudą.
Byliśmy z Bogudą na jarmarku.
Razem z Bogudą znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Powinnam jednak pojechać z Bogudą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BogudziePosiadam całą serię powieści tego autora o Bogudzie.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Bogudzie.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Bogudzie.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Bogudzie.
Więcej o Bogudzie znajdziecie na naszej stronie.

Wołacz:
(hej!)
BogudoDobry wieczór Bogudo!
Dzień dobry Bogudo!
Bogudo! Wróć do mnie!
Bogudo! Gdzie jesteś?
Dziękuję Bogudo za rozmowę!