Odmiana imienia Bognusia przez przypadki

Bognusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bognusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bognusi

Celownik
(komu? czemu?):Bognusi

Biernik
(kogo? co?):Bognusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bognusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bognusi

Wołacz
(hej!):Bognusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BognusiaMam na imię Bognusia.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Bognusia.
Dla mnie było już jasne, ze Bognusia umiera.
Jak już wiecie mam na imię Bognusia.
Bognusia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BognusiTato Bognusi produkował abażury.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Bognusi.
Postanowiłam się nie wyróżniać i dołączyłam do Bognusi.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Bognusi.
Serce Bognusi stanęło na moment.

Celownik:
(komu? czemu?)
BognusiDzięki Bognusi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Oddaję Bognusi list.
Coś muszę Bognusi powiedzieć, stoi i czeka.
Zszedłem z drogi Bognusi i usiadłem w fotelu.
Zostawiam Bognusi karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
BognusięNa Bognusię spłynęła niewymowna ulga.
Nieśmiało gładzi Bognusię po włosach.
Spojrzał na Bognusię i uśmiechnął się.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Bognusię bardzo przyjaźnie.
Popatrzyłam na Bognusię przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BognusiąJa z Bognusią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Ja z Bognusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Rozmawiam z Bognusią.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Bognusią.
Powinnam jednak pojechać z Bognusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BognusiPomyśl nad tym, co mówiłam ci o Bognusi.
Dzisiaj chciałam napisać o Bognusi.
Wczoraj wspomniałam o Bognusi z moim tatą.
Powoli spełniam swoje marzenia o Bognusi.
No a teraz trochę więcej o Bognusi.

Wołacz:
(hej!)
BognusiuHej Bognusiu!
Dziękuję Bognusiu za rozmowę!
Dobry wieczór Bognusiu!
Bognusiu! Uważaj!
Dzień dobry Bognusiu!