Odmiana imienia Bognunia przez przypadki

Bognunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bognunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bognuni

Celownik
(komu? czemu?):Bognuni

Biernik
(kogo? co?):Bognunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bognunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bognuni

Wołacz
(hej!):Bognuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BognuniaMoje drugie imię to właśnie Bognunia.
Ma na imię Bognunia.
Gdzie jest Bognunia?
Bognunia wraca do domu.
Jak już wiecie mam na imię Bognunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BognuniProsimy o pomoc dla Bognuni.
Muszę pochwalić pomysł Bognuni.
Przepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Bognuni.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Bognuni.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Bognuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
BognuniTen nie pozostał dłużny Bognuni.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Bognuni coś się stało.
Rozalia z troską przyglądała się Bognuni.
Zerwał jabłko i podał je Bognuni.
Bognuni wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
BognunięPatrzę na Bognunię i nic nie rozumiem.
Spotkałam Bognunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
O jego personalia miałam spytać Bognunię prywatnie.
Popatrzyłam na Bognunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzałem znacząco na Bognunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BognuniąKasia z Bognunią mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Tym razem korespondowałam z Bognunią.
Ja z Bognunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Powinnam jednak pojechać z Bognunią.
Śpiewam z Bognunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BognuniKiedyś chciałam napisać wiersz o Bognuni.
Wczoraj wspomniałam o Bognuni z moim tatą.
Powiedz mi, co myślisz o Bognuni.
Nie wspomniałem na początku o Bognuni.
Śpiewam o Bognuni.

Wołacz:
(hej!)
BognuniuBognuniu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Bognuniu!?
Cześć Bognuniu!
Hej Bognuniu!
Bognuniu! Gdzie jesteś?