Odmiana imienia Boginka przez przypadki

Boginka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Boginka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Boginki

Celownik
(komu? czemu?):Bogince

Biernik
(kogo? co?):Boginkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Boginką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bogince

Wołacz
(hej!):Boginko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BoginkaBoginka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Ma na imię Boginka.
Dobrze, że Boginka grzecznie śpi.
Gdzie jest Boginka?
Boginka wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BoginkiPrzyglądałam się dłoniom Boginki.
Tata Boginki opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Tata Boginki poszedł otworzyć drzwi.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Boginki.
Boginki siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
BoginceBogince włosy stanęły dęba na głowie.
Chciałam szybko pochwalić się Bogince.
Co tej Bogince po głowie chodzi?
Oczywiście każdy przyzna rację Bogince.
Oddaję Bogince list.

Biernik:
(kogo? co?)
BoginkęLubię Boginkę.
Czekałam na Boginkę w kawiarni.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Boginkę.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Boginkę.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Boginkę bardzo przyjaźnie.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BoginkąIdę na spacer z Boginką.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Boginką na krytym basenie.
Pracuję z Boginką.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Boginką.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Boginką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BogincePomyśl nad tym, co mówiłam ci o Bogince.
Od ostatniego wpisu o Bogince wydarzyło się sporo.
W powrotnej drodze myślał o Bogince.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Bogince.
No a teraz trochę więcej o Bogince.

Wołacz:
(hej!)
BoginkoHej Boginko!
Witaj Boginko!
Gdzie jesteś Boginko!?
Boginko! Gdzie jesteś?
Boginko! Wróć do mnie!