Odmiana imienia Bodzętka przez przypadki

Bodzętka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bodzętka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bodzętki

Celownik
(komu? czemu?):Bodzętce

Biernik
(kogo? co?):Bodzętkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bodzętką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bodzętce

Wołacz
(hej!):Bodzętko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BodzętkaBodzętka wraca do domu.
Dla mnie było już jasne, ze Bodzętka umiera.
Bodzętka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dopiero do mnie dotarło, że Bodzętka już tu jest.
Autorem niniejszego tekstu jest Bodzętka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BodzętkiByłam pełna uznania dla rozwoju Bodzętki.
Jestem mamą Bodzętki i jeszcze trojga innych dzieci.
Zbieramy na nowy wózek dla Bodzętki.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Bodzętki.
Dziadek Bodzętki w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
BodzętceMam nadzieję, że Bodzętce również się podoba.
Zszedłem z drogi Bodzętce i usiadłem w fotelu.
Daję Bodzętce, to co najlepsze we mnie.
Tym razem nie damy Bodzętce dojść do głosu.
Nie wiem, co powiedzieć Bodzętce.

Biernik:
(kogo? co?)
BodzętkęOszołomienie spadło teraz na Bodzętkę i na moment odebrało mu wigor.
Bodzętkę znalazłam w recepcji hotelu.
Patrzę na Bodzętkę i nic nie rozumiem.
Spotkałam Bodzętkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Spojrzała na Bodzętkę jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BodzętkąKarolina miała się spotkać z Bodzętką przed szkołą.
Zostaliśmy z Bodzętką w salonie sami.
Kasia z Bodzętką mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Tym razem korespondowałam z Bodzętką.
Siedzieliśmy z Bodzętką na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BodzętceNo a teraz trochę więcej o Bodzętce.
Bardzo fajny blog o Bodzętce.
A przecież nikt inaczej o Bodzętce nie pisał.
Chciałam dowiedzieć się więcej o Bodzętce.
Powoli spełniam swoje marzenia o Bodzętce.

Wołacz:
(hej!)
BodzętkoBodzętko! Uważaj!
Dziękuję Bodzętko za rozmowę!
Bodzętko! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Bodzętko!
Bodzętko! Wróć do mnie!