Odmiana imienia Boch przez przypadki

Boch imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Boch

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bocha

Celownik
(komu? czemu?):Bochowi

Biernik
(kogo? co?):Bocha

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bochem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bochu

Wołacz
(hej!):Bochu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BochW domu Boch często urządza rodzicom pokazy mody.
Autorem niniejszego tekstu jest Boch.
Boch nie umie grać na gitarze.
Autorem artykułu jest Boch.
Za chwilę wróci Boch z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BochaNie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Bocha.
Od razu zobaczyła ich mama Bocha.
W sobotę są urodziny Bocha.
Przez cały dzień czułam wzrok Bocha na sobie.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Bocha.

Celownik:
(komu? czemu?)
BochowiNapisałem wiersz dzięki Bochowi.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Bochowi.
Dzięki Bochowi święta nabrały nowego wymiaru.
Kupiłem Bochowi magnes na lodówkę.
Co tej Bochowi po głowie chodzi?

Biernik:
(kogo? co?)
BochaPostaram się namówić Bocha na spacer.
Odprowadziłam Bocha do wyjścia.
O jego personalia miałam spytać Bocha prywatnie.
Nieśmiało gładzi Bocha po włosach.
Czekałam na Bocha w kawiarni.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BochemPracuję razem z Bochem.
Jadę z Bochem na dyskotekę.
Ja z Bochem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Ja z Bochem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Bochem na krytym basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BochuPrzynajmniej tak myślał tata o Bochu.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Bochu.
Rozmawiam o Bochu.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Bochu.
Hipnotyzująca powieść o Bochu i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
BochuCześć Bochu!
Witaj Bochu!
Bochu! Uważaj!
Dobry wieczór Bochu!
Dzień dobry Bochu!