Odmiana imienia Bożenunia przez przypadki

Bożenunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Bożenunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Bożenuni

Celownik
(komu? czemu?):Bożenuni

Biernik
(kogo? co?):Bożenunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Bożenunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Bożenuni

Wołacz
(hej!):Bożenuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BożenuniaGdzie jest Bożenunia?
W domu Bożenunia często urządza rodzicom pokazy mody.
Dopiero do mnie dotarło, że Bożenunia już tu jest.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Bożenunia.
Bożenunia chce pójść ze mną na dyskotekę.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BożenuniPostanowiłam zadzwonić do Bożenuni i chłopaków.
Zaproszenia na urodziny Bożenuni są gotowe.
Najbardziej polubiłam ojca Bożenuni.
Uroda Bożenuni miała potężną moc.
Wysyłam list do Bożenuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
BożenuniOczywiście każdy przyzna rację Bożenuni.
Słoik z kawą wyleciał Bożenuni z rąk.
Dzięki Bożenuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Proszę Bożenuni nie dokuczać!
Mama przyznała rację Bożenuni.

Biernik:
(kogo? co?)
BożenunięPodchodzi, całuje Bożenunię i idzie do wyjścia.
Popatrzyłam na Bożenunię przekonana, że zacznie mówić dalej.
Patrzy na Bożenunię wyczekująco.
Patrzył na Bożenunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzał na Bożenunię i uśmiechnął się.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BożenuniąOboje z Bożenunią wybuchliśmy śmiechem.
Powinnam jednak pojechać z Bożenunią.
Obie z Bożenunią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Obie z Bożenunią postawiłyśmy na zmiany.
Rozmawiam z Bożenunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BożenuniKto dziś pamięta o Bożenuni.
Myślał o Bożenuni i o swoim życiu.
Przygotowuje książkę o Bożenuni.
Rozmawiam o Bożenuni.
Kiedyś tam chciałam napisać o Bożenuni.

Wołacz:
(hej!)
BożenuniuDzień dobry Bożenuniu!
Bożenuniu! Uważaj!
Dobranoc Bożenuniu!
Witaj Bożenuniu!
Bożenuniu! Wróć do mnie!