Odmiana imienia Blanulka przez przypadki

Blanulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Blanulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Blanulki

Celownik
(komu? czemu?):Blanulce

Biernik
(kogo? co?):Blanulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Blanulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Blanulce

Wołacz
(hej!):Blanulko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BlanulkaJa i Blanulka nie wiedziałyśmy, co robić.
Jeśli jednak przegrasz, Blanulka zostaje z nami.
Blanulka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Na drugie imię mam Blanulka.
Jak już wiecie mam na imię Blanulka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BlanulkiWysyłam list do Blanulki.
Postanowiłam zadzwonić do Blanulki i chłopaków.
Przyglądałam się dłoniom Blanulki.
Serce Blanulki stanęło na moment.
Tata Blanulki poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
BlanulceSłoik z kawą wyleciał Blanulce z rąk.
Korzysta z okazji, by wyznać Blanulce miłość.
Oddaję Blanulce list.
Kupiłem Blanulce magnes na lodówkę.
Rozalia z troską przyglądała się Blanulce.

Biernik:
(kogo? co?)
BlanulkęSpojrzałam na Blanulkę jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzałam na Blanulkę.
Oszołomienie spadło teraz na Blanulkę i na moment odebrało mu wigor.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Blanulkę.
Blanulkę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BlanulkąSiedzieliśmy z Blanulką przy basenie.
Sprzątam pokój z Blanulką.
Karolina miała się spotkać z Blanulką przed szkołą.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Blanulką.
Zostaliśmy z Blanulką w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BlanulceNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Blanulce.
Przez chwilę pomyślałam o Blanulce.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Blanulce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Blanulce.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Blanulce.

Wołacz:
(hej!)
BlanulkoDziękuję Blanulko za rozmowę!
Hej Blanulko!
Dzień dobry Blanulko!
Witaj Blanulko!
Dobranoc Blanulko!