Odmiana imienia Billek przez przypadki

Billek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Billek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Billka

Celownik
(komu? czemu?):Billkowi

Biernik
(kogo? co?):Billka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Billkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Billku

Wołacz
(hej!):Billku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BillekBillek nie umie śpiewać.
W domu Billek często urządza rodzicom pokazy mody.
Na drugie imię mam Billek.
Mam na imię Billek.
Billek chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BillkaBardzo podoba mi się wypracowanie Billka.
Ręka Billka uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Uroda Billka miała potężną moc.
W słuchawce usłyszałam głos Billka.
Tym razem prezentujemy wystawę Billka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BillkowiDaję Billkowi, to co najlepsze we mnie.
Opowiedziałam Billkowi o przykrości która mnie spotkała.
Tym razem nie damy Billkowi dojść do głosu.
Przyglądam się Billkowi.
Kto wie, może Billkowi wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
BillkaPrzyniesiona przez Billka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Na Billka moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Billka bardzo przyjaźnie.
Spoglądam na Billka.
Patrzy na Billka wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BillkiemRazem z Billkiem zrobiłyśmy obiad.
Ja z Billkiem chcemy się przebrać za wampiry.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Billkiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Billkiem.
Obie z Billkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BillkuZastanawiał się dlaczego wspomniał o Billku.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Billku.
Pamiętajmy o Billku i jej rodzinie.
Ten wiersz jest o Billku.
Wspominam o Billku.

Wołacz:
(hej!)
BillkuWitaj Billku!
Billku! Gdzie jesteś?
Dobranoc Billku!
Dziękuję Billku za rozmowę!
Billku! Uważaj!