Odmiana imienia Biedrzyś przez przypadki

Biedrzyś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Biedrzyś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Biedrzysia

Celownik
(komu? czemu?):Biedrzysiowi

Biernik
(kogo? co?):Biedrzysia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Biedrzysiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Biedrzysiu

Wołacz
(hej!):Biedrzysiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BiedrzyśJutro Biedrzyś wyjdzie ze szpitala.
Ja i Biedrzyś nie wiedziałyśmy, co robić.
Biedrzyś nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Biedrzyś.
Ma na imię Biedrzyś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BiedrzysiaJadę do Biedrzysia.
Nie lubię Biedrzysia.
Tata Biedrzysia poszedł otworzyć drzwi.
Rodzina Biedrzysia wyprowadziła się.
Dziadek Biedrzysia w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
BiedrzysiowiTen nie pozostał dłużny Biedrzysiowi.
Mama przyznała rację Biedrzysiowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Biedrzysiowi coś się stało.
Biedrzysiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Opowiedziałam Biedrzysiowi o przykrości która mnie spotkała.

Biernik:
(kogo? co?)
BiedrzysiaPodchodzi, całuje Biedrzysia i idzie do wyjścia.
Obserwuję Biedrzysia bardzo uważnie.
Przed sesją zapytałam Biedrzysia co lubi.
Na Biedrzysia spłynęła niewymowna ulga.
Popatrzyłam na Biedrzysia przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BiedrzysiemOboje z Biedrzysiem wybuchliśmy śmiechem.
Jadę na wycieczkę razem z Biedrzysiem.
Razem z Biedrzysiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Ja z Biedrzysiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Powinnam jednak pojechać z Biedrzysiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BiedrzysiuWspominam o Biedrzysiu.
To jest pieśń o Biedrzysiu.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Biedrzysiu.
Myślał o Biedrzysiu i o swoim życiu.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Biedrzysiu.

Wołacz:
(hej!)
BiedrzysiuHej Biedrzysiu!
Dziękuję Biedrzysiu za rozmowę!
Biedrzysiu! Wróć do mnie!
Cześć Biedrzysiu!
Dzień dobry Biedrzysiu!