Odmiana imienia Biecsławek przez przypadki

Biecsławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Biecsławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Biecsławka

Celownik
(komu? czemu?):Biecsławkowi

Biernik
(kogo? co?):Biecsławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Biecsławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Biecsławku

Wołacz
(hej!):Biecsławku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
BiecsławekDobrze, że Biecsławek grzecznie śpi.
Biecsławek chce pójść ze mną na spacer.
Biecsławek wraca do domu.
Za chwilę wróci Biecsławek z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Biecsławek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
BiecsławkaPożyczę od Biecsławka samochód i możemy jechać.
Nie lubię Biecsławka.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Biecsławka.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Biecsławka.
Przed sobą ujrzałam rękę Biecsławka.

Celownik:
(komu? czemu?)
BiecsławkowiNie wiem, co powiedzieć Biecsławkowi.
Biecsławkowi oczy błyszczą.
Tego Biecsławkowi było już za wiele.
Co tej Biecsławkowi po głowie chodzi?
Dzięki Biecsławkowi mamy kolejny artykuł po polsku.

Biernik:
(kogo? co?)
BiecsławkaPoszłam dalej i wtedy poznałam Biecsławka.
W końcu obudzili Biecsławka, żeby ich ratował.
Na Biecsławka spłynęła niewymowna ulga.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Biecsławka.
Spojrzałam na Biecsławka jak dopisuje kolejne literki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
BiecsławkiemPracuję z Biecsławkiem.
Wczoraj wracamy z Biecsławkiem od lekarza.
Ja z Biecsławkiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Biecsławkiem.
Siedzieliśmy z Biecsławkiem przy basenie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
BiecsławkuNa koniec parę słów o Biecsławku.
Marzę o Biecsławku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Biecsławku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Biecsławku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Biecsławku.

Wołacz:
(hej!)
BiecsławkuBiecsławku! Wróć do mnie!
Biecsławku! Gdzie jesteś?
Cześć Biecsławku!
Gdzie jesteś Biecsławku!?
Dziękuję Biecsławku za rozmowę!